Vervolg: Eerste twee weken Faridabad

Jezus geeft weer licht! Oftwel de stroom doet het weer: Beeldje waaraan je kunt herkennen of de stroom is uitgevallen, wel zo handig!

Om verder te gaan waar ik was gebleven. Wij zouden de volgende dag om 4:30 opstaan, omdat we in een Ashram zaten en om 5:00 zou het bidden en mediteren beginnen. Wat een nacht was dit: de kamer had geen stroom; oftewel pikkedonker en we hadden onze vraagtekens hoe schoon de bedden waren. Verder helaas ook een aantal muggen die aan het rondzoemen waren, dus echt een fantastische nachtrust hebben we niet gehad.

wij rond 5 uur richting de tempel en om 5:00 luidde de bel voor de start van het bidden. Mensen stroomden binnen al waren het er minder dan ik had verwacht. De eerste 15 minuten werd er gezongen en gebeden en daarna kon je nog een uur mediteren. De meesten zaten hier met een doek over zich heen, zodat ze zich waarschijnlijk beter konden concentreren. Het zingen was heel mooi en het mediteren erg leuk om mee te maken al moet ik nog wel even oefenen. Heel lang in kleermakerszit stil zitten is nog niet mijn ding. Ik moet zeggen dat ik het mediteren wel heel rustgevend vind al gaat het erom dat je je gedachten bij 1 ding houdt en dat is nog niet zo makkelijk!
Heb het ongeveer 40 min volgehouden, dus dat is al een begin.
Na een poging tot ontbijt om 6:30 (was veel te sterk voor ons in de vroege ochtend) hebben we nog even een dutje gedaan en zijn we daarna rond 10:00 weer richting Delhi gegaan, zodat we een beetje op tijd weer terug zouden zijn.

Eenmaal aangekomen bij het station moeten we nog met de metro, super fancy, en daarna met een autorickshaw (tuk tuk) om in Faridabad te komen. De metro is echt heel goed hier. Je merkt bijna niet dat je in India bent. Wel grappig om te zien dat het logo heel erg op het logo van de metro in Londen/Engeland lijkt.
Uiteindelijk nemen wij dan een gedeelde autorickshaw en raad eens hoeveel mensen hierin kunnen. Het lijkt hier wel of ze altijd zoveel mogelijk mensen overal in willen proppen. Wij zaten met z'n 15 + 1 baby! Ging helemaal prima.

Het is zo leuk om onder de echte Indiase mensen te leven. Zo leer je het land heel goed kennen. Het blijft grappig dat iedereen je aan staart en een foto van je wil hebbben. Je zou verwachten dat ze daar nu wel aan gewend zijn, maar blijkbaar niet.

Afgelopen weekend waren Joe en Will vertrokken richting het noorden, maar er zijn hier twee nieuwe meisjes gekomen: Emma, die toevallig een vriendin is van Joe en will en Kat uit Engeland. Heel gezellig!

Voordat ik het vergeet ik heb nu een Indiaas nummer!
+91-9953742256

Dag dag en lieve groetjes uit India!