Eerste twee weken bij het weeshuis!

Lieve allemaal, Hier weer een verslagje van wat ik de afgelopen twee weken heb meegemaakt! Veel van het Indiase leven geleerd en mogen ervaren!

Ik zit nu bij een nieuw gezin in Faridabad, dat dicht bij het weeshuis ligt. Hier zijn ook een aantal andere vrijwilligers, dus dat is heel gezellig! Ik deel hier samen met Lisa een kamer en verder zijn er twee Engelse jongens; Joe en Will en een meisje Danielle uit California. Heel gezellig met zo'n grote groep. Verder is het gezin waar we verblijven zo ontzettend lief. Vader Joseph, moeder Theresa en ze hebben twee zoons: Alex en Henry (22 en 21), dus zeker gezellig! Geen standaard Indiase namen inderdaad, maar ze zijn christen. Heel interessant om ook een christelijk gezin hier mee te maken.
De communicatie gaat hier al een stuk makkelijker, omdat sowieso alle vrijwilligers Engels kunnen en het gast gezin ook behoorlijk goed. De zoons studeren ook, dus zij helpen ook mee met het Engels als dat nodig is.

De eerste dag naar het weeshuis was best heftig, omdat je natuurlijk overal aan moet wennen. Je kent niet iedereen en je weet niet wat ze van je verwachten. Het was uiteindelijk heel anders dan ik had verwacht. Allereerst was het een gewoon huis waarin ze verbleven en waren er maar 6 kinderen. Ik had eerder een soort kamp idee in mijn hoofd met wel 30 -50 kinderen. Misschien wel beter dat dat niet zo is, omdat je op deze manier de kinderen wel beter kan leren kennen. Er zitten wonen 6 kinderen in dit weeshuis; 5 jongens en 1 meisje. Verder hebben ze een soort grote zus en een mamma/oma die s ochtends het eten maken en het huishouden doen.
De kinderen zijn tussen de 7 en 13 jaar oud, dus leuk om verschillende leeftijden te hebben. Over het algemeen kunnen ze best goed Engels en gaan ze naar school. De komen de twee weken zijn er examens, dus moeten ze hard studeren en kunnen wij daar goed bij helpen, tenzij het in Hindi is.
Een van de kinderen (Summit) heeft vergroeide armen en benen, dus die moet je best veel helpen, maar hij is er zelf heel makkelijk in. Dat maakt de drempel voor mij gelukkig ook een stuk lager, dus dat is fijn. Verder is er een jongen die doof is (Pradeep) en een jongen die sociaal wat minder begaafd is. Het is wel lastig af en toe, maar je went eraan. Ik vond het de rest van de week al een stuk makkelijker.
Wat me wel opviel is dat ik het in het begin heel lastig vond om mezelf een positie te geven tegenover hen. Zij weten dat wij dit werk vrijwillig doen en in principe alles doen wat zij willen, maar dat voelt zo verkeerd. Natuurlijk wil je ze helpen, maar ze kunnen niet zomaar alles van je verwachten. Je voelt je niet heel erg gerespecteerd in die zin.

Mijn dagen zien er ongeveer als volgt uit: s' ochtends 6:30 opstaan en om 7 uur bij het weeshuis zijn. Hier helpen we dan eventueel met huiswerk, spelen we spelletjes, helpen we met bedden opmaken, ontbijt klaarmaken en de kinderen gereed maken voor school. Dit is zo leuk om te zien als ze allemaal in uniform gekleed richting school gaan. Echt super netjes allemaal en vooral de haren zijn ontzettend belangrijk hier. Je haar moet ALTIJD netjes gekamd zijn!
Rond 9:00 gaan wij terug naar het gastgezin om daar te ontbijten en dan gaan we of naar een kinderopvang waar kleintjes van 3-5 zitten, of naar een school in de sloppenwijken. Zo wat een ervaring de sloppenwijken. Je zou hier maar leven. Aan de kant van de weg, onder het stof en vol met vliegen. Het stinkt er lekker, maar daar wen je wel aan. De school is een plastic kleed waar de kinderen op zitten en gelukkig ook wat boven het hoofd, om ons tegen de zon te beschermen. Er zijn hier ongeveer tussen de 40 - 60 kinderen. Allemaal in oude stoffige gescheurde kleertjes en meestal blote voeten. De kinderen worden opgesplits in twee groepen; de oudere kinderen en de kleintjes. De eerste paar keer heb ik samen met Lisa en Danielle de kleintjes les gegeven. Oh wat is dit lastig. Ze kunnen je heel goed nazeggen, maar je vraagt je af of ze begrijpen wat je zegt. Tot nu toe tellen van 1-10 en het alfabet. De oudere kinderen zijn al een stuk verder en begrijpen ook kleine zinnen zoals ' my name is" maar veel meer is het nog niet. Verder zingen we ook een aantal liedjes tussendoor om de kinderen wat actief te houden al blijft het lastig om ze de hele tijd geconcentreerd te houden. Rond 12:00 gaan we weer richting gastgezin om hier heerlijk te lunchen, Daarna moeten we meestal uitrusten van onze ochtend, omdat het vaak zo vermoeind is en veel energie kost. De middag hebben we vrij en kunnen we doen wat we willen. Zo hebben Lisa en ik de eerste dag onze handen laten beschilderen met Henna en andere dagen naar de markt geweest en een keer 's middags naar het weeshuis gegaan om met de kinderen te spelen.
De kinderopvang is een stuk minder bijzonder, omdat het meer is zoals we in Nederland gewend zijn. Wel super schattige kindjes, maar je voelt je een stuk minder nodig en waardevol vergeleken met het les geven in de sloppenwijken!


Wat ik de afgelopen keer nog wilde vertellen is dat ik het Holi festival heb meegemaakt hier! Dit is het festival waarbij iedereen elkaar onder gooit met verf! Super leuk om dit mee te maken en de kleuren zijn echt zo mooi. Zoals op de foto's te zien zat ik helemaal onder de kleuren! Verder heb ik ook al een Suit gekocht, wat traditionele Indiase kleding is. De meesten hebben dit waarschijnlijk al gespot op de foto's.


Afgelopen weekend ben ik met Lisa, Danielle en Anna (meisje dat ik in het vliegtuig had ontmoet) naar Rishikesh en Haridwar waat meer naar het Noorden geweest. We hadden in Delhi afgesproken en zijn hier met een gewone locale bus naar Rishikesh gegaan. We vervoeren ons gewoon zoals iedereen dat doet! De bus is misschien niet super schoon en in allerbeste staat, maar hij rijdt in ieder geval! Ook al is het qua afstand niet zo heel ver doe je er hier helaas wel wat langer over! Na wat gehobbel en getoeter kom je gelukkig toch ergens. We kwamen uiteindelijk 's avonds aan in Rishikesh, dus waren benieuwd wat het daglicht zou brengen.
Wat een super leuk stadje is dit. Omringd door bergen en met de Ganges die er doorheen stroomt. Super mooi. Wel grappig dat je hier ineens super veel toeristen tegen komt. Is zeker ook wel een leuk plaattsje en heeft een heel gezellige sfeer. Er zijn hier een aantal meditatie centra en yoga mogelijkheden dus dat is wel leuk om hier te doen. Helaas hadden wij hier geen tijd voor.
We hebben wel heeerlijk genoten van een onbijtje net naast de Laxmuna brug! Oh wat was dit geweldig. Vanaf dit moment ben ik echt het eten in India gaan waarderen! We hadde Aloo Prantha (een soort gevulde chapatti met knoflook en aardappel) en heerlijke naan (brood) met dal (linzen soep)! Fantastisch!

Na dit bewonderd te hebben zijn we richting Haridwar gegaan wat een uurtje in de richting van Delhi is. Dit is een van de meest heilige plekken aan de Ganges rivier. Hier zijn we ons eerst gaan installeren in een Ashram en hebben daarna bij zonsondergang de Aarti ceremonie bijgewoond. Wow, wat een ervaring en zoo veel mensen. Echt ongeloofelijk! De Ghats stroomden vol en wij zater er tussenin.Mensen waren aan het baden in de Ganges om hun zonden weg te spoelen of offerden bloemenkransen die door de rivier werden meegevoerd. Tijdens de ceremonie werd er muziek gespeeld en gezongen en hadden ze een aantal fakkels aangestoken als een soort heilig licht. Heel gaaf om te zien!
Daarna terug naar de Ashram om te eten met de anderen. Allemaal volgens de regeltjes. We zijn toen maar vrij vroeg gaan slapen omdat we de volgende ochten al om 4:30 op moesten om